In de tijd van onze profeet (saw) bestond er geen term als achternaam. Mensen werden over het algemeen genoemd en herinnerd met de namen van hun vaders, moeders of zonen. Bijvoorbeeld, voordat de Profeet (saw) de plicht van profeetschap kreeg, werd hij, aangezien zijn oudste zoon Qasim heette, herinnerd als Abu Qasim (de vader van Qasim) of als Muhammad bin Abdullah (Muhammed, de zoon van Abdullah). De dame die de verzorger was van onze Profeet (saw) werd beschreven als Ummu Eymen (de moeder van Eymen). Talha bin Ubeydullah (Talha, de zoon van Ubeydullah), Ali bin Abu Talib (Ali, de zoon van Abu Talib) en Osman bin Affan (Osman, de zoon van Affan) (ra) zijn een paar voorbeelden van de ashab die genoemd en herinnerd werden met de namen van hun vaders. Bovendien werden mensen ook bij hun roepnaam genoemd zonder de naam van hun vaders te noemen. Bijvoorbeeld; Aisha-i-Siddīqa (ra), Abu Bakr-es-Siddīq of Omar-ul-Faruq (ra). Zo zijn er meerdere voorbeelden te noemen.

Wat niet toegestaan is in de Islam, is het kind toeschrijven aan iemand anders dan zijn vader. Met andere woorden, wat zondig is in de islam, is dat een persoon niet tevreden is met zijn vaderlijke band, en probeert zichzelf te binden aan een andere afstamming.

Kortom: het is niet toegestaan om je achternaam te veranderen met de intentie om je band met je vader te verbreken en je relatie met je vader te ontkennen. Indien dit niet het geval is, mag je zowel je naam als je achternaam wijzigen. Bovendien zijn er ook sommige achternamen in sommige talen zoals ‘naakt’ en ‘slet’. Dit zijn achternamen die aan onaangename betekenissen doen denken. Het is zeer belangrijk voor mensen die dergelijke achternamen hebben, hun achternamen te veranderen. Anders zullen ze hun leven onder de lasten van die namen moeten voortzetten.